Βραδυνές σκέψεις.

<< Οι επίπεδες στέγες αποτεούσαν τους μοναδικούς ανθρώπινους χώρους σε όλο το καταραμένο το κατασκευασμα!!>> Θυμονταν ότι το είχε πει τόσο στο Τέγκ όσο και στη Λουσίλα.
Πάνω εκεί,στις στέγες, υπυρχαν διαμερίσματα και φυλάκιασε κάυε είδους άκρη, στους χώρους προσεδάφισης των ορνιθόπτερων , σε όλες τις εισόδους γύρω απ' όλα τα πάρκα. Οι ανθρωποι που ζούσαν εκεί πάνω μπορούσαν να ξεχάσουν την ανθρώπινη μάζα που σφάδαζε σε τόσο κοντινή απόσταση, ακριβώς απο κάτω τους. Η παραμικρη μυρωδια, ο παραμικρος θόορυβος απο εκεινο το συνοθυλευμα δεν έφτανε στη κορυφή. Οι υπηρέτες υποχρεώνονταν να κάνοθν μπάνιο και να φορούν αποστειρωμένα ρούχα κάθε φορά που επρόκειτο να ανεβουν στα ανώτερα επίπεδα.
Ο Τέγκ έκανε μια ερώτηση: << Γιατί ανέχονταν εκείνη η ανθρώπινη μάζα να ζει σε τέτοιο συνωστισμό; >>
Η απάντηση ήταν προφανής και ο Ντάνκαν του εξήγησε. Εκείνοι που διαφέντευαν τη πόλη το παρουσίαζαν ακόμη πιο επικίνδυνο απ΄ότι ήταν στ' αλήθεια. Εξάλλου, ελάχιστοι από τους κατοίκους ήξεραν οτιδήποτε σχετικά με τον Έξω Κόσμο Η μόνη καλύτερη ζωή που ήξεραν ήταν στη κορυφή. Και ο μόνος ρόπος για να φτάσουν εκει πάνω ήταν μέσω μιάς απόλυτα εξευτελιστικής δουλειάς.

Frank Herbert << οι αιρετικοι του Dune>>



Ηδη στη Βραζιλια αρχισε...και επεκτεινεται...

Posted in: